Zapraszamy również do zapisów na nasz newsletter w którym będziecie Państwo otrzymywać co tydzień zbiór najnowszych wiadomości
„Odnawialne źródło energii – źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal, prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskiwaną z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także z biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych”.
Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. „Prawo energetyczne”
Międzynarodowa Agencja Energetyczna (International Energy Agency – IEA) podjęła już przed kilku laty zadanie doprecyzowania pojęć i określenia metodologii ocen istniejących i potencjalnych zasobów odnawialnych nośników energii. Grupa Robocza ds. Odnawialnych nośników energii, powołana przez IEA (The Renewable Energy Working Party – REWP) jako podstawę dla bardziej precyzyjnych określeń przyjęła następująca szeroką definicję: Odnawialna energia jest tą ilością energii jaką pozyskuje się w naturalnych procesach przyrodniczych stale odnawialnych. Występując w różnej postaci, jest generowana bezpośrednio lub pośrednio przez energię słoneczną lub z ciepła pochodzącego z jądra Ziemi.
Zakres tej definicji obejmuje energię generowaną przez promieniowanie słoneczne, wiatr, z biomasy, geotermalną cieków wodnych i zasobów oceanicznych oraz biopaliwo i wodór pozyskany z wykorzystaniem wspomnianych odnawialnych źródeł energii.
Bazując na tej szerokiej definicji do OZE zalicza takie nośniki (i źródła) energii jak:
- odnawialne nośniki energii i odpady palne, co obejmuje: stałą biomasę, produkty pochodzenia zwierzęcego, gazy i paliwa ciekłe otrzymywane z biomasy, odpady komunalne palne pochodzące z wykorzystania ich składników biodegradowalnych,
- energię cieków wodnych (hydro),
- energię geotermalną,
- energię promieniowania słonecznego,
- energię wiatrową,
- energię ruchu fal morskich i przypływów.
W załączniku II Traktatu Akcesyjnego Polska zobowiązała się do zwiększenia udziału OŹE w produkcji energii elektrycznej z poziomu 1,6%, przy rocznej produkcji 2,35 TWh w 1997 r., do poziomu 7,5% w 2010 r. Jako członek UE Polska wykonuje swe zobowiązania również w zakresie zastosowania biopaliw w transporcie, zgodnie z dyrektywą 2003/30/WE. Zgodnie z opracowaniem Komisji Europejskiej z dnia 26 maja 2004 r. adresowanym do Rady Europy i Parlamentu Europejskiego nt. stanu rozwoju odnawialnych energii w Unii Europejskiej oczekuje się podjęcia dalszych akcji przez kraje UE prowadzących do 20 % udziału OZE w 2020 r. w bilansie pierwotnych nośników energii dla Unii jako całości.
(żródło: ODNAWIALNE ZRODŁA ENERGII – POLSKIE DEFINICJE I STANDARDY; autorzy: Jan Norwisz, Tomasz Musielak, Bożena Boryczko; „Rynek Energii” – nr 1/2006)